Llevo meditando el post de hoy unos cuantos días. Como habréis podido ver ni el jueves ni el viernes actualicé y tampoco dejé comentarios en vuestros post, aunque los he leído todos. El motivo de esta desconexión no es otro que la vuelta a la rutina que ha consumido todo mi tiempo. Sabía que sería algo difícil volver a coger el ritmo con el horario infernal que tengo, pero es mucho más difícil de lo que me pensaba. Además, la vuelta a la rentrée ha venido acompañada de un pequeño temporal otoñal que me ha dejado algo descolocada. Todo esto ha hecho que centre mis energías en acostumbrarme de nuevo a madrugar, a llegar a casa tarde y cansadísima, a volver a habituarme a una rutina que había dejado atrás hace tres meses y a conciliar el sueño a una hora decente...
Por todo esto ni el jueves ni el viernes tuve tiempo de enseñaros o contaros cosas nuevas, y me temo que esto será así durante una temporada, hasta que encuentre mi sitio otra vez y sepa como compaginar mi vida personal y profesional con la búsqueda de nuevos temas e historias que contaros. De momento no he encontrado la fórmula y por ordenes de prioridades, el blog ocupa la tercera posición, que no última.
Siempre sostuve que el blog era un hobbie, una manera de evadirme y de plasmar todo aquello que me gustaba, y que nunca podría ser una obligación. Ahora mismo siento que actualizar y buscar nuevas cosas es una obligación, no lo hago con cariño e ilusión y es por eso que creo que la mejor opción es dejar pasar un tiempo, esperar a que las aguas se calmen, encontrar mi ritmo y ver como puedo compaginar todas aquellas cosas que me gustan.
Es una decisión muy meditada y aunque no me guste, creo que es lo mejor. Para mí y también para Petites Choses y vosotr@s porque os merecéis tiempo y atención, y ahora mismo, quién está detrás no lo puede prestar.
No es un adiós, es un hasta luego. No sé cuando volveré a aparecer por aquí, sólo sé que lo haré con ganas e ilusión. De todas formas, podéis continuar sabiendo de mi a través de twitter, y también atenderé a los e-mails que me enviéis a despetiteschoses@gmail.com.
Nos vemos pronto ;)y os envío un beso enorme!
Anna.
29 comentarios:
spero q t vaya todo ok reina y q vuelvas con las ganas q tenias!
besitos
Oohh! Ahora que me estaba acostumbrando a que estuvieses de vuelta. Espero que no lo dejes definitivamente porque me encantan tus ideas!
Un beso y hasta pronto!
Tómatelo con calma guapa!! te esperamos ansiosas hasta que vuelvaas!!
Besos
La vuelta a los quehaceres diarios nos descoloca un poco al principio. Haces bien en tomar el tiempo que necesites, ya que si esto fuese una obligación ya no los disfrutaríamos lo mismo.
Espero verte pronto!!! un besote enorme!!!!!!!!!!!!!!!
Que pena leer este post... pero te entiendo perfectamente. Tómate tu tiempo y aquí estaremos esperándote!!
Un beso,
Patricia
Por supuestísimo, tómate tu tiempo y aquí te estaremos esperando con los brazos abiertos, ya lo sabes!
Un besazo enorme!!!
Ánimo con todo!
Yo también estoy con miedo de si me va a dar tiempo de hacer de todo pero por ahora voy bien, aunque es verdad que acabo de llegar de pasar una semana en Madrid sin hacer gran cosa... jeje.
Besos y aquí estaremos cuando vuelvas!
Qué penita!!Sabes que te esperaremos con los brazos abiertos,
Por lo menos te seguiremos la pista por twitter.no?
Besotes
esperamos que vuelvas pronto..
siempre hay estos momentos de agobio.. y por supuesto, el blog es porque quieres.. nunca una obligación.. dejaría de funcionar
besos
A veces pasa... tras la emoción de empezar un blog llega un tiempo de hastío, al menos a mí me ocurrió así, y tb sentía que actualizar era obligatorio... descansé y me vino genial... espero que a tí te ocurra igual...
Mil bss...
Acutalitza sempre que et vingui de gust i prou.
Un petó enorme A!!!!
Yo no me suelo agobiar mucho, si me da tiempo me da y si no no publico.
A ver si me animo con twitter y nos vemos por ahí!
Besos fuertes!
Hasta pronto guapa!! besotes!
gracias :)
espero que vuelvas pronto, te sigo en twitter.
muaa
ho he llegit aquest mati, pero he preferit tenir temps per contestar-te.
no et dire res de nou que no et digues aquella vegada. la veritat es que quan ara vas tornar, em vas donar una alegria, pq m'agrada molt com escrius i lo que dius. i aixi q ara em sap greu q marxis, tot i q entenc q tens els teus motius
aqui seguire. esperant q algun dia se m'actualitzi el blogroll i em digui q tens una entrada nova
mentres, em "conformo" sapiguent q et "veure" al twitter, i q desapareixer desapareixer, nomes ho faran els teus posts
un petonas!
Es una pena, me encanta tu blog, pero a veces darse tiempo es necesario y siempre positivo.
Así que mucha suerte y hasta muy pronto!! Bss
Tomate tu tiempo y aqui estaremos esperandote para la vuelta. Yo ultimamente tb voy a mil y no tengo mucho tiempo de pasarme por todos los blogs.
ays, es mi segundo hasta luego, espero que vuelvas! descansa. Un besazo
Que penita.
Entiendo muy bien tu actitud, y creo que actuas bien, pero me da penilla no poder leerte en algun tiempo :-S
Mucho animo!
En la lista de prioridades la primera estás tu y claro no pasa nada! solo es que te echaremos de menos, pero a quien mas y quien menos le pasa igual y a veces hay temporadas dificiles de postera al ritmo del verano o de menos trabajo!
mil besos y siempre me pasaré, esperando el siguiente post para comentar, tarde lo que tarde!!
beso guapa y cuidate!!
Tatiana
Pues espero que vuelvas pronto por aquí (siempre que puedas, no por obligación). Aunque no lo creas, tu blog me transmite paz, dulzura y delicadeza, me hace estar un ratito tranquila...
Te echaré de menos...
Besotes y hasta pronto
Ánimo! xoxo
Miss u A!
vuelve pronto!!! nos vemos por aqui!
mil besos
another woman
rosa
que vuelvas pronto!!
muak
Bonito blog! muy interesante!
http://www.reporteroblog.blogspot.com
No te preocupes... descansa unos días y ya verás como te entran ganas otra vez...
Hasta pronto!
;o)
Seguro que cuando te habitues a tu nuevo horario, te organizas mejor y sacas tiempo para todo... De todas formas yo te sigo por twitter!
Publicar un comentario